هدف اصلی از این پژوهش معرفی امکانات آموزشی موثر در تسهیل فرآیند یادگیری است. در مقاله حاضر سعی بر آن شده است تا بر گستره ی وسیع امکانات آموزشی تمرکز شود. یادگیری مهم ترین هدف آموزش است و فراهم کردن امکانات آموزشی جهت تحقق یادگیری صورت می گیرد. در این مقاله از روش توصیفی تحلیلی با بررسی کتب و مقالات مرتبط داخلی و خارجی جهت مطالعه نقش امکانات آموزشی در تسهیل فرآیند یادگیری استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان می دهد که امکانات آموزشی تنها شامل به کارگیری فناوری های پیشرفته نیست، می توان با فراهم ساختن محیطی شاد برای فراگیران با استفاده از روش های نوین تدریس، بدون نیاز به هزینه زیاد، امکانات آموزشی لازم را جهت یادگیری فراگیران فراهم نمود. در این مقاله با نگرشی تازه در مورد امکانات آموزشی آشنا می شویم. به گونه ای که به شناختی نو از جایگاه امکانات آموزشی در تحقق هر چه بهتر امر آموزش می رسیم.

1پژوهش حاضر باهدف تدوین و اعتباریابی بسته آموزشی درس دین و زندگی پایه دهم مبتنی بر تئوری انتخاب انجام شد. روش پژوهش برای مرحله طراحی و تدوین بسته آموزشی، روش توصیفی – تحلیلی با رویکرد سنتزپژوهی آمیخته بود. مضامین اصلی بسته آموزشی و زمان موردنیاز برای آموزش برگرفته از منابع کتبی همچون الگوی مدارس گیلانت گرمار و مقالات و طرح های پژوهشی داخلی و خارجی بود. برای روایی یابی بسته، ضمن استفاده از روش روایی صوری، از روش روایی محتوایی به شیوه کیفی و کمی با پانل خبرگان 14 نفری  استفاده شد. 14 نفر از متخصصان به عنوان جامعه آماری در نظر گرفته شد که 10 نفر در حوزه روان شناسی و دو نفر در حوزه برنامه ریزی درسی و دو نفر هم در حوزه تعلیم وتربیت بودند و از دو ضریب نسبی روایی محتوا و شاخص روایی محتوا استفاده شد. حداقل و حداکثر میزان ضریب نسبی روایی محتوا برای هر آیتم بسته .71/0 و 1 محاسبه شد و میزان شاخص روایی محتوا در عمده جلسات به سمت عدد (85/0)برای تمامی هدف ها در پروتکل آموزشی به دست آمد. نتایج نشان داد بسته آموزشی درس دین و زندگی مبتنی بر تئوری انتخاب برای دانش آموزان پایه دهم از روایی صوری و محتوایی مناسبی بهره مند است و روایی لازم را برای کاربردهای آموزشی و استفاده پژوهشی دارد.

امکانات آموزشی و فرهنگی در شهرها یکی از مهمترین عوامل موثر بر ارتقای سطح فرهنگ و دانش انسانهاست. از سوی دیگر با توجه به نقش زنان در جامعه و شرایط خاص فرهنگی جامعه ما مطالعه جامعه شناختی زنان در این زمینه از اهمیت خاصی برخوردار است. مطالعه حاضر به این موضوع پرداخته و میزان استفاده زنان از امکانات آموزشی - فرهنگی شهر شیراز را مورد بررسی قرار داده است. جامعه آماری تمام زنان شهر شیراز بوده و داده ها از 600 نفر از آنها با استفاده از پرسشنامه جمع آوری شد. نتایج نشان داد که بیشترین فراوانی میزان استفاده از این امکانات، مربوط به گزینه متوسط (34.8 درصد) بوده و کمترین فراوانی متعلق به گزینه خیلی زیاد است که (5.2 درصد) از آنها را دربر می گیرد. همچنین نتایج استنباطی نشان می دهد میانگین میزان استفاده از این امکانات کمتر از حد متوسط بوده و هر چقدر سن افراد بالا رود میزان استفاده از امکانات آموزشی - فرهنگی نیز بالاتر می رود. در نهایت نتایج حاصل از مدل سازی معادله ساختاری نشان داد که میزان استفاده از امکانات آموزشی - فرهنگی در شهر شیراز تاثیر مثبت و مستقیمی بر ارتقای سطح فرهنگ و دانش زنان شهر شیراز دارد.

زمینه و هدف: بررسی میزان رضایت مندی دانشجویان به عنوان مشتریان نظام آموزشی نقش عمده ای در ارزیابی عملکرد و فعالیت های آموزشی دانشگاه دارد. هدف از این مطالعه بررسی میزان رضایت مندی دانشجویان از امکانات آموزشی دانشگاه می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع مقطعی توصیفی-تحلیلی در سال 1387 انجام گرفت. تعداد 414 نفر از دانشجویان به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته که روایی آن قبلا توسط صاحب نظران تایید و پایایی آن توسط آزمون آلفای کرونباخ به اثبات رسیده بود، انجام شد. داده های به دست آمده پس از کد بندی، به کمک نرم افزار SPSS.16 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت و برای تعیین تفاوت بین گروه ها از آزمون تی مستقل و آنالیز واریانس استفاده شد. سپس میزان رضایت مندی در سه دسته ضعیف، متوسط و خوب اعلام گردید. یافته ها: این پژوهش نشان داد که میزان رضایت مندی از امکانات و خدمات آموزشی دانشگاه در 7 حیطه مورد بررسی 41.4 درصد بود. همچنین رضایت کلی دختران 20.9 درصد و پسران 34.3 درصد بود که تفاوت رضایت مندی پسران نسبت به دختران معنادار است (P<0.01). همچنین میزان رضایت مندی دانشجویان کاردانی (30.4 درصد) از دانشجویان کارشناسی (18.8 درصد) بیشتر بود (P<0.006). اما مقایسه میزان رضایت مندی دانشجویان رشته های درمانی (24 درصد) با رشته های بهداشتی (29.3 درصد) تفاوت معناداری نداشت. نتیجه گیری: میزان رضایت مندی کلی دانشجویان از وضعیت امکانات و خدمات آموزشی دانشگاه در حد متوسط است.

زمینه: آموزش باید در فضای مناسب، با روش و امکانات مطلوب و بر اساس نیاز، علاقه و زمینه های علمی فراگیران انجام پذیرد تا مدرس در تدریس و دانشجو در یادگیری، احساس رغبت و انگیزه کند.هدف: مطالعه به منظور تعیین ارتباط امکانات آموزشی و نیروی انسانی (تعداد و رتبه) در بخش های علوم پایه دانشکده پزشکی با پیشرفت تحصیلی دانشجویان پزشکی دانشگاه کرمان انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی در سال 1378 امکانات موجود بخش ها به وسیله پرسش نامه استاندارد شده با حداقل ضریب پایایی 0.7 و ضریب اعتبار 0.75 با استاندارد های تعیین شده مقایسه شد. پیشرفت تحصیلی دانشجویان ورودی 1375 و 76 بر اساس میانگین نمره های دروس هر بخش، نمره آزمون علوم پایه، معدل و رتبه داده شده از سوی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تعیین گردید.یافته ها: بخش آناتومی با کسب 61.11 امتیاز از صد نسبت به سایر بخش ها از امکانات آموزشی مناسب تری برخوردار بود. در حالی که دانشجویان بخش میکروب شناسی با میانگین نمره 15.20±1.1 از مجموع دروس آن بخش در موقعیت بالاتری قرار داشتند. همبستگی بین امکانات آموزشی در پیشرفت تحصیلی دانشجویان پزشکی بر اساس نتایج امتحانات علوم پایه و میانگین نمره های درون بخشی، منفی بود و اختلاف معنی داری مشاهده نشد. همبستگی بین تعداد و رتبه علمی مدرسین با نمره های درون بخشی و علوم پایه مثبت بود.نتیجه گیری: با توجه به رابطه مستقیم بین تعداد و رتبه علمی مدرسین و پیشرفت تحصیلی دانشجویان، ارتقا سطح علمی مدرسین از طریق برگزاری کارگاه های باز آموزی و نو آموزی جهت ارتقای کیفیت آموزش توصیه می شود.